Gürültü, Kişisel Maruziyet ve Titreşim Ölçümü
23 Aralık 2003 tarihli 25325 sayı ile yayımlanan ” Titreşim Yönetmeliği” ve ” Gürültü Yönetmeliği” ne göre, işçilerin mekanik titreşime ve gürültüye maruz kalmaları sonucu ortaya çıkabilecek sağlık ve güvenlik risklerinden korunmalarını sağlamak için işveren, işçilerin maruz kaldığı mekanik titreşim ve gürültü düzeyini değerlendirecek ve gerekiyorsa ölçtürecektir.
Yukarıda belirtilen değerlendirme ve ölçümler, yetkili uzman kişi veya kuruluşlarca planlanıp yapılacak ve uygun aralıklarla tekrarlanacaktır. Mekanik titreşime ve gürültüye maruziyet düzeyi hakkındaki değerlendirme ve/veya ölçümlerden elde edilen veriler ve raporlar daha sonra tekrar kullanılmak üzere uygun biçimde saklanacaktır. İş müfettişlerinin denetimlerinde ibraz edilecek olan raporlar; aynı zamanda kalite, iş güvenliği ve çevre ile ilgili yönetim sistemleri konusunda yapılan çalışmalarda da gerekli olacaktır.
Titreşim Yönetmeliği‘nde iki çeşit titreşim tanımlanmaktadır:
El – kol titreşimi: İnsanda el-kol sistemine aktarıldığında, işçilerin sağlık ve güvenliği için risk oluşturan ve özellikle de, damar, kemik, eklem, sinir ve kas bozukluklarına yol açan mekanik titreşimdir.
Bütün vücut titreşimi: Vücudun tümüne aktarıldığında, işçilerin sağlık ve güvenliği için risk oluşturan, özellikle de, bel bölgesinde rahatsızlık ve omurgada travmaya yol açan mekanik titreşimdir.
Gürültü Yönetmeliği‘nde ise günlük gürültü maruziyet düzeyi tanımlanmaktadır:
Günlük gürültü maruziyet düzeyi : sekiz saatlik iş günü için, anlık darbeli gürültünün de dahil olduğu bütün gürültü maruziyet düzeylerinin zaman ağırlıklı ortalamasıdır.
Makina Mühendisleri Odası A Tipi Muayene kuruluşu olarak,işyerlerinde “Titreşim Yönetmeliği” ve ” Gürültü Yönetmeliği” ne göre titreşim ve gürültü maruziyet ölçümlerini Akreditasyon kapsamında yapmakta ve raporlandırmaktadır.